Muziekreis Kos

Een aantal foto's van de muziekreis naar Kos waar tevens opnamen werden gemaakt voor een nieuwe videoclip.

J&A beoordelen Eurovisie songs

In 'Op weg naar het Songfestival' blikken bekende Nederlanders vooruit op de halve finales en de finale van het Eurovisie Songfestival. Welke landen weten een plaats in de finale van zaterdag te bemachtigen en welk land komt in aanmerking voor de overwinning. Wat zijn de kansen voor OG3NE? We beschouwen voor samen met o.a. Maurice Wijnen, Carlo Boszhard, Tania Kross, Giel Beelen, Romy en Antje Monterio, Anita Meijer. Albert Verlinde, Mattie en Wietze, Jan Keizer, Anny Schilder en Sander Lantinga.

'Op weg naar het Songfestival', 20.30 uur, NPO 1 op dinsdag 9 mei, donderdag 11 mei en zaterdag 13 mei.

De 10 van...Jan Keizer Jeugdtrauma

In de rubriek ’De 10 Van…’ bladert Privé door het fotoalbum van een bekende Nederlander. Tien foto’s markeren de indrukwekkendste momenten uit zijn of haar leven. Deze week de beurt aan JAN KEIZER (67).

Privé 17 Aug 2016

Door FRANK WAALS 

Foto’s PRIVÉ BEZIT JAN KEIZER

‘Om maar meteen met een heftige foto te beginnen; hier sta ik rechts van mijn broertje HENKIE, die ik helaas maar vijf jaar heb mogen kennen. Ondanks het leeftijdsverschil van zeven jaar had ik toch altijd een goede klik met dit snuggere ventje. Kort na onze verhuizing naar de Eikenlaan in Volendam werd er bij Henkie leukemie vastgesteld. Samen met mijn zusje GREE en broer EVERT wilden we hem op zijn sterfdag graag bezoeken, maar de artsen lieten ons niet binnen. We hebben dus niet eens afscheid van hem kunnen nemen. Toen ik later zelf kinderen kreeg, waren pa en ma altijd overbezorgd over hun kleinkinderen. Zij mochten ons niet ook op jonge leeftijd ontvallen.’

Kostwinners pa & ma

‘Zowel mijn vader als moeder hebben hun leven lang gewerkt voor de kost. Ma was heel creatief en zat dag in dag uit achter de naaimachine om alle trouwjurken voor iedereen uit het dorp te maken. In 2012 overleed ze op 89-jarige leeftijd. Mijn vader werkte buiten de deur als hoofdopzichter in een kussenfabriek voor auto’s. Hij maakte daar de vulling voor Volkswagenstoelen. Beiden konden aan mijn gedrag zien of ik lekker in mijn vel zat. Ik deelde een kamer met mijn broer en was het er netjes, dan voelde ik me goed, was het een rommeltje, dan was het foute boel.’

Ga toch voetballen

‘Mijn vader zag het aanvankelijk helemaal niet zitten dat ik de muziekindustrie in wilde. Hij wilde dat ik slaagde als profvoetballer bij FC Volendam. Al kwam dat enthousiasme ook maar langzaam opborrelen. Pas bij het tekenen van mijn eerste jeugdcontract steunde hij mij volledig. Jarenlang heb ik flink mijn best gedaan, totdat rond mijn zeventiende het drummen (eerst bij de Empty Hearts, later bij BZN, red.) steeds meer de overhand kreeg. Op een gegeven moment viel een voetbalwedstrijd samen met een bandrepetitie en meldde ik me geblesseerd af. Later leerde hij toch nog mijn muziek te waarderen en gelukkig heeft hij het optreden in Carré nog net meegemaakt. Op de eerste rij zat hij te glunderen van trots en zelf kon hij ook een aardig moppie zingen. Hoger dan GERARD JOLING.’

Begonnen als drummer

‘Hardrock en rock‘n’-roll waren de stijlen waarop ik in mijn beginjaren helemaal los kon gaan. Het feit dat ik ooit op een instrument ben begonnen, helpt mij tot op de dag van vandaag bij het gebruik van mijn stem. Ik weet goed ritme en maat te houden omdat ik zelf onderdeel heb uitgemaakt van een band. In de studio begeleid ik tegenwoordig jong talent, zoals de groep Die Cappuccinos, en hun vertel ik ook dat het bespelen van een instrument alleen maar in je voordeel kan werken, never nooit in je nadeel.’

Huwelijk met Marie

Op 18 oktober 1971 zijn MARIE en ik voor de wet getrouwd. Ik was pas 22 jaar, maar toch al erg zeker van mijn zaak. Niet geheel onterecht, want dit jaar zijn we alweer 45 jaar getrouwd. Een mijlpaal om trots op te zijn, net als op de drie kinderen die we kregen. Zij zorgden inmiddels ook weer voor een hele stoet kleinkinderen die al niet meer op één hand zijn te tellen. Het feit dat ik Marie ooit ben tegengekomen, zie ik als mijn grootste geluk. De verliefdheid ging over in houden van en dat is weer verworden tot niet meer zonder kunnen.’

Anny op de schouders

‘ ANNY SCHILDER weet inmiddels dat ze met mij naast zich op de bühne altijd iets geks kan verwachten en ook deze stunt was compleet geïmproviseerd en passend bij het moment van deze avond, begin jaren tachtig. Anny op mijn schouders en dan ook nog eens in de lucht springen op de klanken van I’d like too be in America uit West Side Story. In de beroemde filmscène vliegen de acteurs ook naar elkaar toe, dus het paste wel. Net als ANDRÉ VAN DUIN, die allerlei fratsen uithaalde met CORRY VAN GORP, probeerde ik onze optredens ook voortdurend visueel aantrekkelijker te maken.’

‘We vierenr al dertig jaar onze vakanties aan het Gardameer in Italië, waardoor we iedereen in het dorp, van de bakker op de hoek tot de slager verderop, bij naam kennen. Na een aantal jaren op de camping verkochten we onze caravan en kwamen we in een hotel te zitten. Mijn vrouw miste daar echter al snel de sfeer van weleer en zonder mijn broer die op dezelfde camping een huisje heeft in te lichten, huurden we het jaar erop het huisje naast hem. Hij stond dus wel even raar te kijken. Regen en hagel moet je er echter niet hebben. De daken van die huisjes zijn zo lek als een mandje en ook mijn auto is weleens omgetoverd tot een poffertjespan.’ ‘In 2009 traden Anny en ik op voor de net tachtig geworden MIES BOUWMAN en op een of andere manier zijn die beelden in Roemenië terechtgekomen. Het land waar tijdens de dictatuur geen westerse muziek beluisterd mocht worden en de inwoners alleen in het geheim toegang hadden tot platen van ABBA, Boney M., Pink Floyd en BZN. In schuilkelders haalden bange families troost uit onze liedjes en dat merkten we toen we afgelopen december daar weer optraden. Een oudere man pakte mijn handen en staarde me aan terwijl de tranen over zijn wangen biggelden. Ook bij ons optreden tijdens oud en nieuw braken 100.000 mensen de tent af. Ik stond er wel met ski-ondergoed en handschoenen te bibberen van de kou, maar dat maakte het publiek helemaal niets uit.’

Sterker door strijd

‘In november mogen Anny en ik weer optreden in België, waarna we doorvliegen naar Zuid-Afrika en Dubai. Ik ben zo dankbaar dat ze haar borstkanker heeft weten te overwinnen. Optreden is ook een goed medicijn voor haar, want dan kan ze liefde uitstralen naar de mensen. Al vergeet ze het zakelijke daarbij weleens uit het oog. Na een optreden stond er bijvoorbeeld eens een enorme rij fans voor onze stand om het nieuwe album te kopen. In plaats van daar direct naar toe te gaan, bleef Anny minutenlang praten met een vrouw die haar schattige hondje toonde. Ach ja, ook dat is typisch Anny.’

Volendam

‘Water werkt op ons Volendammers als een magneet en het is ook om die reden dat ik zo graag terugkeer naar het Gardameer. Ik kan simpelweg niet zonder. Ook heerst er een bepaalde nuchterheid in het dorp waar je nooit afscheid van wilt nemen. Mijn mooiste moment was de dag dat we met BZN 25 jaar bestonden en we een gratis optreden gaven op de dijk. Ruim 40.000 mensen kwamen kijken, waardoor ik letterlijk in de file stond naar mijn eigen concert. Volendam: ik ben er geboren, getrouwd en ga er ook dood. Het gras is namelijk echt niet groener bij de buren.’